به یاد فروغ عزیزم
به یاد او که حسی مبهم و زیبا در دلم به وجود می آورد و اندوه اشعارش در دلم زبانه می کشد...
آنگاه
خورشید سرد شد
و برکت از زمین ها رفت
و سبزه به صحراها خشکیدند
و ماهیان به دریا خشکیندند
و خاک مردگلنش را
زان پس به خود نپذیرفت
شب در تمام پنجره های پریده رنگ
مانند یک تصور مشکوک
پیوسته در تراکم طغیان بود
و را ها ادامه خود را
در تیرگی رها کردند
دیگر کسی به عشق نیندیشید
دیگر کسی به فتح نیدیشید
و هیچکس
دیگر به هیچ حیز نیدیشید
فروغ فرخزاد
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد