نمیدانم چرا این بخش از کتاب آرتور شوپنهاور را دوست دارم. شاید شما هم دوست داشته باشید:
«مبتذلترین نوع غرور، غرور ملی است؛ زیرا کسی که به ملیت خود افتخار میکند در خود کیفیت باارزشی برای افتخار ندارد و گرنه به چیزی متوسل نمیشد که با هزاران نفر در آن مشترک است. برعکس، کسی که امتیازات فردی مهمی در شخصیت خود داشته باشد، کمبودها و خطاهای ملت خود را واضحتر از دیگران میبیند، زیرا مدام با اینها برخورد میکند؛ اما هر نادانٍ فرومایه که هیچ افتخاری در جهان ندارد، به مثابه آخرین دستاویز به ملتی متوسل میشود که خود جزیی از آن است.چنین کسی آماده و خوشحال است که از هر خطا و حماقتی که ملتش دارد با چنگ و دندان دفاع کند.»
کتاب «در باب حکمت زندگی» را به همه اهل خرد پیشنهاد میکنم. شوپنهاور، این فیلسوف بزرگ، در این کتاب پیچ و خم زندگی را با زبانی ساده و دلنشین و بسیار واقعگرایانه توضیح داده است.