درباره من
روزنامه نگاری خواندهام و همچنان مینویسم.
ادامه...
نظرسنجی
ابر برجسب
مجتبی نیک اقبال ایران توسعه دلار فقر رکود انتخابات حسن روحانی آمریکا طالبان افغانستان چین سینما روسیه اقتصادجدیدترین یادداشت‌ها
همه- جهان در آستانه شلیک آخرین تیر روسیه در نبرد با غرب؟
- نبرد اردوغان و قلیچدار اوغلو در حساس‌ترین انتخابات ترکیه
- افغانستان؛ آخرین شطرنج آمریکا و شوروی در جنگ سرد
- تله اوکراین و تایوان؛ بازی آمریکا با روس‌ها و چینی‌ها
- قرار نیست توافق هسته‌ای گرهی از مشکلات مردم باز کند
- اگر جویای حقیقت هستید، ضرورت دارد حداقل یک بار به همه‌چیز شک کنید
- کشاورز فقیری که هیروشیما و ناگاساکی را با خاک یکسان کرد
- استالین؛ زندگی در وحشت کمونیسم
- تی‌تی؛ فیلمبرداری خوب از داستانی ضعیف
- علف‌زار؛ فیلمی امیدوارکننده در برهوت سینمای ایران
بایگانی
- فروردین 1403 1
- اردیبهشت 1402 1
- شهریور 1401 5
- تیر 1401 3
- اردیبهشت 1401 1
- بهمن 1400 1
- شهریور 1400 1
- مرداد 1400 1
- تیر 1400 4
- فروردین 1400 1
- اسفند 1399 1
- بهمن 1399 1
- دی 1399 3
- آذر 1399 1
- مهر 1399 1
- شهریور 1399 1
- خرداد 1399 1
- دی 1398 2
- آبان 1398 2
- شهریور 1398 1
- اسفند 1397 3
- آبان 1397 1
- مهر 1397 2
- شهریور 1397 4
- مرداد 1397 1
- تیر 1397 2
- خرداد 1397 1
- اردیبهشت 1397 2
- فروردین 1397 1
- اسفند 1396 4
- بهمن 1396 2
- خرداد 1396 1
- اردیبهشت 1396 5
- فروردین 1396 4
- اسفند 1395 5
- بهمن 1395 2
- دی 1395 3
- آذر 1395 5
- آبان 1395 5
- مهر 1395 8
- شهریور 1395 4
- مرداد 1395 4
- تیر 1395 14
- خرداد 1395 7
- اردیبهشت 1395 7
- فروردین 1395 14
- اسفند 1394 12
- بهمن 1394 10
- دی 1394 11
- آذر 1394 7
- آبان 1394 4
- مهر 1394 5
- شهریور 1394 4
- مرداد 1394 5
- تیر 1394 5
- خرداد 1394 4
- اردیبهشت 1394 1
- فروردین 1394 2
- اسفند 1393 7
- بهمن 1393 1
- دی 1393 1
جستجو
راه عدالت جنسیتی از فمینیسم نمی‌گذرد
تقریبا همه انگاره‌ها و الگوهای فکری جنبش فمینیسم بر اساس عنصر مردستیزی بنا نهاده شده و کسانی که به این جنبش معتقدند و از الگوهای فکری آن پیروی می‌کنند، دچار درجاتی از مردستیزی هستند.
فمینیسم به دلیل نقص‌های عمیق و ساختاری که یکی از آن‌ها همان مردستیزی است، قادر به حصول خواسته‌های باورمندانش نیست و عملا در عرصه مبارزه با مظاهر مردسالاری با شکست مطلق مواجه شده است.
رفتارهای رادیکال و نفرت‌پراکنی زنان و حتی برخی مردانِ باورمند به جنبش فمینیسم تحت پوشش مبارزه با مردسالاری نه فقط منجر به کاهش بی‌عدالتی جنسیتی نشده، بلکه شکاف و بدبینی میان مردان و زنان را به شدت افزایش داده است.
فمینیسم طی ۵۰ سال گذشته عملا هیچ دستاورد قابل توجهی برای زنان در بر نداشته است. هر تحول مثبتی هم که در جامعه زنان به وجود آمده، حاصل تلاش آن دسته از زنان و مردانی بوده که با استفاده از موقعیت خود در عرصه‌های سیاسی و اقتصادی و بدون رفتارهای مشمئزکننده الگوهای مردسالانه را تغییر داده‌اند.
همه حاصل فمینیسم برای زنان در سراسر کره خاکی را اگر جمع بزنیم چیزی جز موی کوتاهِ آبی و بنفش، کشیدن سیگار، کلفت کردن صدا و خشونت کلامی در برخورد با مردان نبوده است. اگرچه رسانه‌های چپ با این جنبش ورشکسته همراهی می‌کنند و صدایش را به دورافتاده‌ترین نقاط جهان می‌رسانند ولی در خوش‌بینانه‌ترین حالت فمینیسم را می‌توان صرفاً یک پُز روشنفکری برای ابراز وجود افراد میان‌مایه دانست.
بی‌تردید جست‌وجوی عدالت جنسیتی از مسیر چنین جنبشی که اساساً بازیچه و برده سیاسی جریان چپ شده، خطای فاحشی است که نتیجه‌ای جز تباهی، بدبینی میان زن و مرد و بغض‌آلود کردن فضای جامعه ندارد.